ಸಂಜೆಬಣ್ಣ ಕಳೆದು ಕತ್ತಲೆಡೆಗೆ ಸರಿವ
ಮಾಗಿಹೋದ ಕರಗುತಿರುವ ಬಾನು
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ಹೀಗೆ ಶಬರಿಯಂತ
ದಿನವೂ ನೆನೆದು ಕಾದಿರುವೆ ನಾನು..!
ಬದುಕಿಸುತ್ತಿದೆ ಇನ್ನೂ ನನ್ನ
ಇಂದಲ್ಲ ನಾಳೆ ಬರುವೆಯೆಂಬ
ಒಂದೇ ಒಂದು ನಿರೀಕ್ಷೆ….
ನಿನ್ನೊಡನಾಟದ ನೆನಪುಗಳೇ
ಈ ಬದುಕಿನ ಸತ್ವಪರೀಕ್ಷೆ….
ನೋಡಿದ್ದು., ಕೂಡಿದ್ದು.., ಕಳೆದಿದ್ದು…
ಹೀಗೆ ಲೆಕ್ಕವಿರದ ದಿನಗಳೆಷ್ಟೋ..
ನನ್ನ ಖಾಲಿ ಬದುಕ ಪುಸ್ತಕದಲಿ
ನೀ ಗೀಚಿ ಹೋದ ಪುಟಗಳೆಷ್ಟೋ..!
ಮರೆತು ಬಿಡಲಿ ಹೇಗೆ? ಗೆಳೆಯ
ನಿನ್ನ ಆ ಕಣ್ಣ ಸೆಳೆವ ರೂಪ..
ಎಲ್ಲೇ ಇರಲಿ..ಹೇಗೇ ಇರಲಿ
ನಿನ್ನ ನೆನಪೇ ಬಾಳ ದಾರಿದೀಪ…
ರಚನೆ: ಸತೀಶ್ ಕುಲಾಲ್ ಸುಲ್ಕೇರಿ
